Unha vez máis a sociedade galega retorna das súas cinzas, pois nin tan sequera a maior das tempestades conseguiría facer naufragar a tal nazón.
Quizais os arduos tempos nos que hoxe residimos consigan arremeter de cando en cando contra as nosas esperanzas, mais o pobo galego permanece vital ante tales circunstancias. Pois de que serviría baixar a mirada ante a descomposición das máis altas institucións?Aquelas institucións causantes das nosas máis insondables turbacións, sen ningún outro fin ca dourarse ante a nosa miseria.
Sen afondar a visión ao máis alén, non é complexo observar que as estructuras dun putrefacto goberno son desmoronadas días tras día, e con elas as esperanzas e confianza dos máis desfavorecidos.
Mais non todo é así, baixo a espesa cobertura de néboa, agóchase un futuro, un futuro que tan só unha forte sociedade pode chegar a reconstruír.
Mais para chegar a tal fin, é preciso observar de frente aos verdadeiros culpables de tal mezquindade, diluíndo aquelas sarcásticas sorrisas que aínda salpican máis as súas enmugrecidas imaxes.
Non deixemos ser censurados nin por nada nin por ninguén, pois ante a acción:REACCIÓN.